Dengesiz

Şu sıralar dengesiz ruh halim fazlasıyla ön planda. Bazen baş edemiyorum :(

Gerçekten ??

İntihar odası

Peki...

Aile sorunsalı

Her ailenin olmazsa olmazıdır. Bu sorunlar sizi de etkiler tabi ister istemez. Artık ortada kalmaktan bıkmışsınızdır ve olduğunuz kişiden bambaşka bir kişiye dönüşmüşsünüzdür.  Ya çok kavgacı olursunuz ya da çok sessiz, içine saklayan tiplerden... Büyükler nerede duracaklarını bilmiyorlar, kendilerini fazlasıyla kaptırıyorlar. Onlarda sabır falan yok, bizde yani bu ortada kalanlarda var asıl.

Bizi düşünmüyorlar ne yazık ki. Hele anne baba ayrıysa o daha da zor, kavgaları biter sanırsınız ama o kavgalar asla bitmez. Zamanı geriye almak istersiniz. Susarsınız. Sadece susmak istersiniz. Dışarısı zaten gürültülü değil mi? Kendi sesinizi bile duymak istemezsiniz. Bu sorunlar seni duygusuz-ruhsuz bir manyağa dönüştürür. Ailenizle olan diyaloglarınız git gide kısalır. Duymak istemediğimiz için onları dinlememeye başlarız. Çünkü işin sonu hep bir bağırışla biter.

-Beni duymamazlıktan gelme ! 
-Bu huyundan nefret ediyorum !
-Biraz kılını kıpırdat !

Üzgünüm. Ben sizin gürültünüzü  duymak istemezken artık alışkanlık haline geldi şimdi de aynı şekilde devam edeceğim. Oluşturduğunuz soğuk kişilikten bu kadar nefret etmeyin. Sonuçta siz böyle istediniz.

Hayaller mi ? Gerçekler mi ?

Sizce bir insan hayallerinin peşinden mi gitmeli yoksa daha gerçekçi davranıp kendi imkanlarının el verdiği şeyi mi yapmalı ? Eğer bana soracak olursanız ikisi de bazı yönlerden bana mantıklı geliyor. Tabi ikisinden birisi benim için daha çok ağır basıyor o da hayaller...

Çok geçmeden hayallerin gerçekleştirilmesi gerektiğine inanıyorum. Yaşlandıkça sorumluluklarımız artıyor. Omzunuzda fazla yük yokken o hayali gerçekleştirin derim. Düşünsenize evlenmişsiniz, çocuğunuz olmuş ve sen kalkıp kocana/karına "Ben hayallerimi gerçekleştirip geliyorum" diyorsunuz. Bence bu çok sorumsuzca bir davranış olur. Bir de tek bir hayale takılıp kalmanın da dezavantajları var. Sen o hayal için çabalayıp duruyorsun ama o hayalini gerçekleştirdiğin için artık hayal olarak kalmıyor ve boşlukta hissediyorsunuz amacınız yokmuş gibi. O yüzden birden çok hayaliniz olsun ve bunu yaşamınızın sonuna kadar yayın derim ;)

Amaçsız olmak...

Amaçsız olmak ya da umudu kesmek bence bir hastalık ve bu hastalığı zaman zaman herkes yaşıyor. Kendinizi, benliğinizi yavaş yavaş kaybettiğinizi düşünmüyor musunuz ? Böyle durumlarda kendinizi motive edecek bir söz bulmanızı öneririm. Eğer yoksa şimdi düşünmeye ne dersiniz ? Hadi düşünün o sihirli kelimeleri ya da cümleleri... Bu durumda olanlar umarım çabucak iyileşir :) Mutlu güzel günler yaşamanızı umuyorum, hayatınızın amacını bulma ve umutla dolma dileğiyle ^_^  Fighting !! 




Güçlü kalın bunu başabilirsiniz sadece kendinize inanın !