İnsan unutmak için sevmez ki...

Nedense istediğim çoğu şey istediğim gibi olmadı. Ya hayatın bana oynadığı bir oyun bu ya da benim olmayacak şeyleri istememdendir tüm bu olanlar. 

Yağmur

Yağmurla ilgili bir sürü şey yazılabilirmiş gibi değil mi? Çok ilginç. Aslında pek yazasım yoktu. Daha doğrusu aklımda beliren bir fikir ya da konu yoktu. Sonra pencereden dışarı bakayım dedim. Yağmurun yağışı izledim 5 dk kadar. O an hiç bir şey düşünemedim. Sanki kafamdaki düşünceler, yağmur damlalarına karışıp yerdeki su birikintisine gidiyormuş gibi hissettim. Kafam boşaldı resmen. O birikinti yağmur dindikten sonra kuruyup gidecek değil mi olması gereken bu.

Hayat ve dostluk

Hayat denilince aklınıza ne geliyor ya da dost denilince? Açıkçası hayat hakkında pek bir bilgim yok. Hayatı tam olarak yaşamadım. Bunu belki 10 yıl sonra hatta 20 yıl sonra da diyebilirim. Sizce neden böyle hiç düşündünüz mü? Hayatı yaşanılabilir kılan şeyler ne ki? Bir umut? Bir aşk? Para?

Hayatın iyi ya da kötü yanlarının hepsini görmedim ama hayatın kötü yanlarını gördüğümde umudumu kaybettim,yıkıldım,kendimden uzaklaştım. O zamanlar şöyle düşünüyordum. Hayatımın kendi hayatım olmadığını, sanki kendi hayatımın yan karakterini oynuyormuşum gibi hissediyordum.

Böyle zamanlarda insan sığınacak,dertlerini paylaşacak birilerine ihtiyaç duyuyor. Onlardan küçük bir soru bekliyorsunuz. "Nasılsın?" Aslında o küçücük soru sizin önemsendiğinizi merak edildiğinizi anlatır.O çok dolmuş duygularınızın kilidini bile açabilir. Belki öylesine de denilmiş olabilir ama sizi yine de az da olsa iyi hissettirir.

Eğer gerçek bir dostunuz varsa onu kaybetmeyin. Yeri geldiğinde sizin arkanızda durur,yeri geldiğinde sizin iyiliğiniz için önünüzde durur. Birlikte eğlendiğiniz,ağlaştığınız,mutlu olup üzüldüğünüz ve aynı şeyleri düşündüğünüz kişidir o. Eğer bir dostunuz varsa çok şanslısınız.

Ağladığınız zaman...

Yeni Başlangıç !

Evet, aslında bu yeni bir başlangıç mı bilmiyorum. Bence takıldığımız yerden bildiğimiz başka bir soruya geçiyoruz ve bu soruyu atlıyoruz. Asıl sorun şu ki aklımız o çözemediğimiz önceki soruda kalıyor ve stres yapıyoruz. Ya o soruyu tamamen görmezden geleceğiz ya da geri dönüp o soruyla uğraşırken diğer bildiğimiz soruları yapmaya zamanımız yetmeyecek. Tabi bir seçenek daha var. O da "keşke" kısmına giriyor. Daha önceden böyle bir soruyla karşılaşacağımızı gözümüze kestirip ona göre çalışmalıydık belki de... Ama nereden bilebiliriz ki değil mi? Hayat sürprizlerle doludur. Öncelikle keşkeler yaşamamanız için size birkaç tavsiye vermek istiyorum.
1-Önyargılı insanlardan uzak durun.
Onlar denemez. Korkar ve kaçarlar. Sizi üzerler hem de çok ama yine de seversiniz... Bu yüzden tehlikelidir.
2-Yalnız insanlar (bu size kalmış)
Burası açıkçası size kalmış. Sizi baş tacı da edebilir, yerin dibine de sokabilir. Çünkü kaybedecek bir şeyim yok nasıl olsa düşüncesi vardır. Siz onların yanında olmak onlara destek olmak istersiniz fakat bağlanmaktan korkarlar. Onların zincirlerini kırabileceğinizi düşünüyorsanız deneyin derim. Ben denedim. Bir şeyleri değiştirmek istedim ama olmadı malesef.
3-Dengesiz insanlar
Uzak dur ! Koş uzaklaş !

Günün şarkısı

İzlenmesi gereken uzak doğu dizileri !

Dram denilince benim aklıma ilk Güney Kore geliyor. Seyirciyi etkileme konusunda cidden çok başarılı buluyorum ben Güney Korelileri.Şimdi sizlere ilk 3'üme girmeyi başaran dizileri yazmak istiyorum.

Boş

Neden içimizde olan şeyleri dışa yansıtamıyoruz ?

İşte öyle bir şey...

Hiç kimseyi anlamak istemiyorum artık. Onlar yorgun,onlar üzgün,onlar mutlu,onlar onlar onlar.... Nedir bu Allah aşkına? Neden hep alttan alan taraf ben olmalıyım? Neden şu anda konuşmak istediğim insan ya da insanlar ortalıkta yok ! Tabi ya ben üzülmem ne yaşadım ki? Hep, onların sorunları var. Ben insan değilim ya benim duygularım yok tabi. Sanki korkmuyorum ya da yalnız değilim. Her şeyi içime atmaktan bıktım. Ben de yorgunum ve artık sizi dinlemek istemiyorum. Sebeplerinizi ya da başka bir şeyinizi... Çünkü şu anda yanımda değilsiniz!